Fırsatı kaçırmak ya da aşırı güvenmek

 İş bulmak zor mu diye düşünüyorum. Yanlış şekilde başvuru yapıyor olabilirim. Sanki derinlerde bir şeyler eksik. Bu eksik bende mi? Kendimi anlatmakta zorlanıyor muyum? Ben yeterince açık olduğumu düşünüyorum. yetersizliklerim var evet ama bunlar gerçekten işe alınmamam için geçerli sebepler mi? 

Birilerine aşırı güvendiğim için mağduriyet yaşadım şu an. Karar verirken yavaş davranmak benim bir adım geriye düşürdü. Bunu bir daha tekrarlamak istemiyorum. Güvendiğim insanların yaptığı ayıp ve yanlış. Benim yaptığım hata ise kendime güvenmemek. Başkasına güvenmek kendime güvenmemek.   

Müziğin getirdikleri,götürdükleri...

Müziğin getirdikleri...
Hani bazen olur ya dinlediğiniz alıp götürür seni bir yerlere. Oradan geri dönmek istemezsin,hatta tekrar dinlediğinde ilk dinlediğin gibi hissetmezsin ya. Ya da tam duygularını anlatan müzik, kızdığında seninle birlikte sinirlenen; mutluluğunu haykıran ama sonra alıp bir kenara attığın notalar bütünü.
   Peki ya müziğin senden götürdükleri? Hayatının dönüm noktasında olanı atıp yerine kalbinin ortasına koyuverirsin müziğini.
   Müziği yapanlar da acaba hissediyor mudur,senin hissettiklerini.

BAHAR KIŞA DÖNÜYOR YENİDEN

Tam da güzel bahar havasının bizi terk ettiği şu günlerde yazı yazmak geldi içimden. Hani hepimizin kafamızda birçok soru işaretiyle dolaştığımız şu günler.. Düşünmekle,çözüm üretmekle uğraşırken havadan sudan konuşmayı unutur olmuşuz. Kendimize vakit ayırmayı unutmuşuz. sanki içimizdeki kasvetli hava dışarı taşmış da havayı da kapatmış gibi. Birkaç dakikamızı ay
ırıp içimizdeki güneşi ortaya çıkartmak için ben varım,ya siz?

Bi iki bişey

Hayal dünyasında dolaşmak hatta oradan hiç ayrılmamak...Nasıl anlatılır ya da nasıl açıklanır? Hem herkesin kendine göre bi hayal dünyası var dimi yani .Ee orda bu kadar çok eğleniyorsan çıkıp gelmenin de bi anlamı yok gibi. Bi de şey var tabi,tam böyle eğleniyorsun hoop biri gelip o kocaman balonu cart diye kesiyor.Olmaz ki, her şeyin de bi adabı var yani.Önce izin alıcaksın sonra da parmak ucunda  ya da hayal dünnyasının etkisiz elemanı gibi gireceksin içeri. Ooff bu ne yaaz,içim şişti.Hadi ben kaçar.

Granüle İrmik Helvası (Yüksek Eczacılık Teknolojisi içerir.)

Etkin Madde:    İrmik  2 bd
Seyreltici:          Şeker 1.5 bd      
Kaydırıcı:         Yağ     0.5 bd
Bağlayıcı:         Süt      2 bd
                        Su     1.5 bd
Tat Düzenleyici: Tarçın 1  çk
                        Fıstık  10 adet
Hazırlanışı: Çelik materyalden üretilmiş tencereye yağ, fıstık ve irmik alınır. Tencere tablalı ısıtıcıya yerleştirilir. Süt ve su beherde karıştırılır. İrmik rengi değiştiğinde süt ve su karışımı eklenir ve homojen dağılması için karıştırılır. Suyu buharlaşana kadar ısıtılır. Karışım granüle hale geldiğinde şeker eklenir ve homojen olarak karıştırılır. Isıtıcı sıcaklığı düşürülüp 5 dk. bekledikten sonra ısıtıcı kapatılır. Tarçın eklenir. Granülümüz hazırdır. Sağlık dileklerimizle...

Kulebe Meselesi

   

 Annesini anlattığı masalları dinleyerek büyümüş,hafif tombul tatlı mı tatlı bir çocuk.Bunun yanında popüler olma yolunda olduğunun farkındalığını belirten "Hani çekiyor musun?" cümlesini kurmayı da unutmuyor.Yıllardır süregelen hepimizin ezbere bildiği Kırmızı Başlıklı Kız masalına farklı bir bakış açısıyla bakmamızı sağlayan komik video:

Kitapla açılan hayal dünyasından...

 

Okuduğum kitapla aslında başımdan birkaç santim yukarıda açılan bulutsu dünyada hayallere daldım.İster, Tolstoy olsun  isterse Sabahattin Ali olsun ya da amatör yazarlardan birisi olsun hayaller kurmaya yetiyor.Hatta o kadar ki hayal ettiğimiz olayların gerçekte yaşanmış olduğunu ya da bazen kitabın içinden kopup gelen nesnenin gerçekliğini sorgulamaya başlıyorum.Kendi iç dünyamda oluşturduğum hayallerle kurulu dünyada aslında gerçek hayatta hissetmediğim şeyleri hissediyorum.Soluk alıp verdiğim dünyada adeta yaşamıyorum da sanki ruhumun hissetmeye başladığı yerdeyim.
 Önemli olan ruhumun nefes aldığı yerde bulunmak.Sonra sokaklara çıkıp saatlerce yürüyerek acaba gerçek dünyada ruhumun nefes alabileceği yerler var mıdır,diye düşüncelere dalıyorum.Sonra kendimi bir filmin karşısında ya da bir kitabı okurken buluyorum.
 Aslında bu kitapları okurken daha önce hiç görmediğim yerlere gidip kitabın kahramanlarıyla yaşadıkları anı paylaşıyorum. Gerçek dünyaya döndüğümde onlarla tekrar karşılaşmadığım için hayal kırıklığı yaşıyor,en iyisi yeni bir öyküyle hayal dünyamdaki arkadaşlarımla tekrar buluşayım deyip kitaplara yöneliyorum.Her gün gerçek dünyaya uyandığımda, hayal dünyamdan kopup da gerçek yaşama ayak uydurmuş karakterle karşılaşmak tek umudum olduğundan yaşamaya devam ediyorum.Bu ne kadar devam eder,bilmiyorum.